επίτιμος

Greek

Adjective

επίτιμος • (epítimos) m (feminine επίτιμη, neuter επίτιμο)

1. honorary (with no duties)
2. honorary (unpaid)

Declension

Declension of επίτιμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επίτιμος •	επίτιμη •	επίτιμο •	επίτιμοι •	επίτιμες •	επίτιμα •
genitive	επίτιμου •	επίτιμης •	επίτιμου •	επίτιμων •	επίτιμων •	επίτιμων •
accusative	επίτιμο •	επίτιμη •	επίτιμο •	επίτιμους •	επίτιμες •	επίτιμα •
vocative	επίτιμε •	επίτιμη •	επίτιμο •	επίτιμοι •	επίτιμες •	επίτιμα •

Synonyms

• (unpaid): άμισθος (ámisthos, adjective)