εἰκόνα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.kó.na/ → /iˈko.na/ → /iˈko.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.kó.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈko.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈko.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈko.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈko.na/

Noun

εἰκόνᾰ • (eikóna)

1. accusative singular of εἰκών (eikṓn)