εἰρημένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eː.rɛː.mé.nɔːn/ → /i.riˈme.non/ → /i.riˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.rɛː.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.re̝ˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.riˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.riˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.riˈme.non/

Participle

εἰρημένων • (eirēménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of εἰρημένος (eirēménos)