εὐεργέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eu̯.er.ɡé.tɛːn/ → /e.βerˈʝe.tin/ → /e.verˈʝe.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.er.ɡé.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.werˈɡe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.βerˈʝe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.verˈʝe.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.verˈʝe.tin/

Noun

εὐεργέτην • (euergétēn) m

1. accusative singular of εὐεργέτης (euergétēs)