εὐρυπρώκτου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eu̯.ry.prɔ̌ːk.tuː/ → /e.βryˈprok.tu/ → /e.vriˈprok.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.ry.prɔ̌ːk.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ew.ryˈprok.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.βryˈprok.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.vryˈprok.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.vriˈprok.tu/

Adjective

εὐρυπρώκτου • (euruprṓktou)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of εὐρύπρωκτος (eurúprōktos)