εὐφημισμέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eu̯.pʰɛː.miz.mé/ → /eɸ.ɸi.mizˈme/ → /ef.fi.mizˈme/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eu̯.pʰɛː.miz.mé/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ew.pʰe̝.mizˈme/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɸ.ɸi.mizˈme/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ef.fi.mizˈme/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ef.fi.mizˈme/

Noun

εὐφημισμέ • (euphēmismé)

1. vocative singular of εὐφημισμός (euphēmismós)