θεείου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.ěː.uː/ → /θeˈi.u/ → /θeˈi.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.ěː.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰeˈi.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θeˈi.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θeˈi.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θeˈi.u/

Adjective

θεείου • (theeíou)

1. masculine/neuter genitive singular of θέειος (théeios)