θεραπείᾳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.ra.pěː.aːi̯/ → /θe.raˈpi.a/ → /θe.raˈpi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.ra.pěː.aːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰe.raˈpi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θe.raˈpi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θe.raˈpi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θe.raˈpi.a/

Noun

θερᾰπείᾳ • (therapeíāi)

1. dative singular of θεραπείᾱ (therapeíā)