θεραπεύοντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.ra.pěu̯.on.tes/ → /θe.raˈpe.βon.tes/ → /θe.raˈpe.von.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.ra.pěu̯.on.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰe.raˈpe.won.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θe.raˈpe.βon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θe.raˈpe.von.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θe.raˈpe.von.des/

Participle

θερᾰπεύοντες • (therapeúontes)

1. masculine nominative/vocative plural of θερᾰπεύων (therapeúōn)