ιδιοτελής

Greek

Adjective

ιδιοτελής • (idiotelís) m (feminine ιδιοτελής, neuter ιδιοτελές)

1. selfish, self-seeking

Declension

Declension of ιδιοτελής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ιδιοτελής •	ιδιοτελής •	ιδιοτελές •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελή •
genitive	ιδιοτελούς •	ιδιοτελούς •	ιδιοτελούς •	ιδιοτελών •	ιδιοτελών •	ιδιοτελών •
accusative	ιδιοτελή •	ιδιοτελή •	ιδιοτελές •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελή •
vocative	ιδιοτελή • / ιδιοτελής •	ιδιοτελής •	ιδιοτελές •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελείς •	ιδιοτελή •

Related terms

• ιδιοτέλεια f (idiotéleia, “selfishness”)