κάτταν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kát.tan/ → /ˈkat.tan/ → /ˈka.tan/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kát.tan/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkat.tan/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkat.tan/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkat.tan/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.tan/

Noun

κᾰ́ττᾰν • (káttan)

1. accusative singular of κάττα (kátta)