κέλεται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ké.le.tai̯/ → /ˈce.le.tɛ/ → /ˈce.le.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ké.le.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈke.le.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈce.le.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈce.le.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.le.te/

Verb

κέλεται • (kéletai)

1. third-person singular present middle indicative of κέλομαι (kélomai)