καθαιρομένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nɛːs/ → /ka.θɛ.roˈme.nis/ → /ka.θe.roˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰɛ.roˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θɛ.roˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nis/

Participle

κᾰθαιρομένης • (kathairoménēs)

1. feminine genitive singular of κᾰθαιρόμενος (kathairómenos)