καθαιρομένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nuːs/ → /ka.θɛ.roˈme.nus/ → /ka.θe.roˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰai̯.ro.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰɛ.roˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θɛ.roˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θe.roˈme.nus/

Participle

κᾰθαιρομένους • (kathairoménous)

1. masculine accusative plural of κᾰθαιρόμενος (kathairómenos)