κακότητος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.kó.tɛː.tos/ → /kaˈko.ti.tos/ → /kaˈko.ti.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.kó.tɛː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈko.te̝.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈko.ti.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈko.ti.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈko.ti.tos/

Noun

κᾰκότητος • (kakótētos)

1. genitive singular of κᾰκότης (kakótēs)