κατάφαρκτα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.pʰark.ta/ → /kaˈta.ɸark.ta/ → /kaˈta.fark.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.pʰark.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.pʰark.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.ɸark.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.fark.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.fark.ta/

Adjective

κᾰτάφαρκτᾰ • (katápharkta)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of κᾰτάφαρκτος (katápharktos)