καταλυσαμένῳ

See also: καταλυσαμένω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɔːi̯/ → /ka.ta.ly.saˈme.no/ → /ka.ta.li.saˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.saˈme.no/

Participle

κᾰτᾰλῡσᾰμένῳ • (katalūsaménōi)

1. masculine/neuter dative singular of καταλῡσάμενος (katalūsámenos)