καταλυτέαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.té.ai̯/ → /ka.ta.lyˈte.ɛ/ → /ka.ta.liˈte.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.ai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.ɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.e/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέαι • (katalutéai)

1. feminine nominative/vocative plural of καταλυτέος (katalutéos)