καταλυτέαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.té.aːn/ → /ka.ta.lyˈte.an/ → /ka.ta.liˈte.an/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.aːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.an/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.an/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.an/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.an/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέᾱν • (katalutéān)

1. feminine accusative singular of καταλυτέος (katalutéos)