καταλυτέας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly.té.aːs/ → /ka.ta.lyˈte.as/ → /ka.ta.liˈte.as/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.té.aːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.as/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.as/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈte.as/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈte.as/

Adjective

κᾰτᾰλῠτέᾱς • (katalutéās)

1. feminine accusative plural of καταλυτέος (katalutéos)