καταλύματος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lý.ma.tos/ → /ka.taˈly.ma.tos/ → /ka.taˈli.ma.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lý.ma.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈli.ma.tos/

Noun

κᾰτᾰλύμᾰτος • (katalúmatos)

1. genitive singular of κατάλυμα (katáluma)