καταλύσαντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.ly̌ː.san.ta/ → /ka.taˈly.san.ta/ → /ka.taˈli.san.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly̌ː.san.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈly.san.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈly.san.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈly.san.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈli.san.da/

Participle

κᾰτᾰλύˉσαντᾰ • (katalúˉsanta)

1. masculine accusative singular of καταλῡ́σᾱς (katalū́sās)