κατανοητός

Greek

Adjective

κατανοητός • (katanoïtós) m (feminine κατανοητή, neuter κατανοητό)

1. understandable, comprehensible

Declension

Declension of κατανοητός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κατανοητός •	κατανοητή •	κατανοητό •	κατανοητοί •	κατανοητές •	κατανοητά •
genitive	κατανοητού •	κατανοητής •	κατανοητού •	κατανοητών •	κατανοητών •	κατανοητών •
accusative	κατανοητό •	κατανοητή •	κατανοητό •	κατανοητούς •	κατανοητές •	κατανοητά •
vocative	κατανοητέ •	κατανοητή •	κατανοητό •	κατανοητοί •	κατανοητές •	κατανοητά •

Related terms

• κατανόηση f (katanóisi, “comprehension”)