καταστροφῇ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tas.tro.pʰɛ̂ːi̯/ → /ka.tas.troˈɸi/ → /ka.tas.troˈfi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tas.tro.pʰɛ̂ːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tas.troˈpʰe̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tas.troˈɸi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tas.troˈfi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tas.troˈfi/

Noun

κᾰταστροφῇ • (katastrophêi)

1. dative singular of καταστροφή (katastrophḗ)