κατιόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.ón/ → /ka.tiˈon/ → /ka.tiˈon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ti.ón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tiˈon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tiˈon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tiˈon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈon/

Participle

κᾰτῐόν • (katión)

1. nominative/accusative/vocative neuter singular of κᾰτῐών (katiṓn)

Descendants

Descendants of κᾰτῐόν in other languages

• → English: cation
• → German: Kation
  • → Hungarian: kation
• Greek: κατιόν (katión)
• Portuguese: catião, cátion (Brazil)
• Russian: катио́н (katión)

Greek

Noun

κατιόν • (katión) n (plural κατιόντα)

1. (physical chemistry) cation

   Antonym: ανιόν (anión)

   Coordinate terms: ιόν (ión), ηλεκτρόδιο (ilektródio)

Declension

Declension of κατιόν

	singular	plural
nominative	κατιόν •	κατιόντα •
genitive	κατιόντος •	κατιόντων •
accusative	κατιόν •	κατιόντα •
vocative	κατιόν •	κατιόντα •

Further reading

• Ιόν on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el