κατοικητήν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.ciˈtin/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈtin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈtin/

Noun

κατοικητήν • (katoikētḗn)

1. accusative singular of κατοικητής (katoikētḗs)