κατοικητηρίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.uː/ → /ka.ty.ci.tiˈri.u/ → /ka.ti.ci.tiˈri.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kɛː.tɛː.rí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.ke̝.te̝ˈri.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ci.tiˈri.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ci.tiˈri.u/

Adjective

κᾰτοικητηρίου • (katoikētēríou)

1. masculine/neuter genitive singular of κατοικητήριος (katoikētḗrios)