κατοικισμέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kiz.mé/ → /ka.ty.cizˈme/ → /ka.ti.cizˈme/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kiz.mé/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kizˈme/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.cizˈme/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.cizˈme/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.cizˈme/

Noun

κᾰτοικισμέ • (katoikismé)

1. vocative singular of κατοικισμός (katoikismós)