κατοικιστοῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kis.tûː/ → /ka.ty.cisˈtu/ → /ka.ti.cisˈtu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kis.tûː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kisˈtu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.cisˈtu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.cisˈtu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.cisˈtu/

Noun

κᾰτοικιστοῦ • (katoikistoû)

1. genitive singular of κατοικιστής (katoikistḗs)