κατοικιστῇ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kis.tɛ̂ːi̯/ → /ka.ty.cisˈti/ → /ka.ti.cisˈti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kis.tɛ̂ːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ty.kisˈte̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ty.cisˈti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.cisˈti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.cisˈti/

Noun

κᾰτοικιστῇ • (katoikistêi)

1. dative singular of κατοικιστής (katoikistḗs)