κειμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /keː.mé.nɛːs/ → /ciˈme.nis/ → /ciˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /keː.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kiˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ciˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈme.nis/

Participle

κειμένης • (keiménēs)

1. feminine genitive singular of κείμενος (keímenos)