κηρυκείου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɛː.ry.kěː.uː/ → /ci.ryˈci.u/ → /ci.riˈci.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kɛː.ry.kěː.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke̝.ryˈki.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ci.ryˈci.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ci.ryˈci.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.riˈci.u/

Adjective

κηρῠκείου • (kērukeíou)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of κηρύκειος (kērúkeios)

Noun

κηρῠκείου • (kērukeíou)

1. genitive singular of κηρύκειον (kērúkeion)