κράτορα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /krá.to.ra/ → /ˈkra.to.ra/ → /ˈkra.to.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /krá.to.ra/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkra.to.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkra.to.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkra.to.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkra.to.ra/

Noun

κράτορᾰ • (krátora)

1. accusative singular of κράτωρ (krátōr)