κρατεροῖο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.te.rôi̯.o/ → /kra.teˈry.o/ → /kra.teˈri.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.te.rôi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.teˈry.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.teˈry.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈry.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈri.o/

Adjective

κρᾰτεροῖο • (krateroîo)

1. masculine/neuter genitive singular of κρᾰτερός (kraterós)