κρύπτου

See also: κρυπτοῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /krýp.tuː/ → /ˈkryp.tu/ → /ˈkrip.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /krýp.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkryp.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkryp.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkryp.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkrip.tu/

Noun

κρύπτου • (krúptou)

1. genitive singular of κρύπτης (krúptēs)