Wiktionary

κυρόω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From κῦρος (kûros, “power, authority”) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

κῡρόω • (kūróō)

  1. (transitive) to ratify
    Synonym: κυέω (kuéō)

Conjugation

edit
   Present: κῡρῶ, κῡροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῡρῶ κῡροῖς κῡροῖ κῡροῦτον κῡροῦτον κῡροῦμεν κῡροῦτε κῡροῦσῐ(ν)
subjunctive κῡρῶ κῡροῖς κῡροῖ κῡρῶτον κῡρῶτον κῡρῶμεν κῡρῶτε κῡρῶσῐ(ν)
optative κῡροίην,
κῡροῖμῐ 		κῡροίης,
κῡροῖς 		κῡροίη,
κῡροῖ 		κῡροῖτον,
κῡροίητον 		κῡροίτην,
κῡροιήτην 		κῡροῖμεν,
κῡροίημεν 		κῡροῖτε,
κῡροίητε 		κῡροῖεν,
κῡροίησᾰν
imperative   κῡ́ρου κῡρούτω κῡροῦτον κῡρούτων   κῡροῦτε κῡρούντων
middle/
passive 		indicative κῡροῦμαι κῡροῖ κῡροῦται κῡροῦσθον κῡροῦσθον κῡρούμεθᾰ κῡροῦσθε κῡροῦνται
subjunctive κῡρῶμαι κῡροῖ κῡρῶται κῡρῶσθον κῡρῶσθον κῡρώμεθᾰ κῡρῶσθε κῡρῶνται
optative κῡροίμην κῡροῖο κῡροῖτο κῡροῖσθον κῡροίσθην κῡροίμεθᾰ κῡροῖσθε κῡροῖντο
imperative   κῡροῦ κῡρούσθω κῡροῦσθον κῡρούσθων   κῡροῦσθε κῡρούσθων
active middle/passive
infinitive κῡροῦν κῡροῦσθαι
participle m κῡρῶν κῡρούμενος
f κῡροῦσᾰ κῡρουμένη
n κῡροῦν κῡρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῡ́ρουν, ἐκῡρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῡ́ρουν ἐκῡ́ρους ἐκῡ́ρου ἐκῡροῦτον ἐκῡρούτην ἐκῡροῦμεν ἐκῡροῦτε ἐκῡ́ρουν
middle/
passive 		indicative ἐκῡρούμην ἐκῡροῦ ἐκῡροῦτο ἐκῡροῦσθον ἐκῡρούσθην ἐκῡρούμεθᾰ ἐκῡροῦσθε ἐκῡροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῡρώσω, κῡρώσομαι, κῡρωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῡρώσω κῡρώσεις κῡρώσει κῡρώσετον κῡρώσετον κῡρώσομεν κῡρώσετε κῡρώσουσῐ(ν)
optative κῡρώσοιμῐ κῡρώσοις κῡρώσοι κῡρώσοιτον κῡρωσοίτην κῡρώσοιμεν κῡρώσοιτε κῡρώσοιεν
middle indicative κῡρώσομαι κῡρώσῃ,
κῡρώσει 		κῡρώσεται κῡρώσεσθον κῡρώσεσθον κῡρωσόμεθᾰ κῡρώσεσθε κῡρώσονται
optative κῡρωσοίμην κῡρώσοιο κῡρώσοιτο κῡρώσοισθον κῡρωσοίσθην κῡρωσοίμεθᾰ κῡρώσοισθε κῡρώσοιντο
passive indicative κῡρωθήσομαι κῡρωθήσῃ κῡρωθήσεται κῡρωθήσεσθον κῡρωθήσεσθον κῡρωθησόμεθᾰ κῡρωθήσεσθε κῡρωθήσονται
optative κῡρωθησοίμην κῡρωθήσοιο κῡρωθήσοιτο κῡρωθήσοισθον κῡρωθησοίσθην κῡρωθησοίμεθᾰ κῡρωθήσοισθε κῡρωθήσοιντο
active middle passive
infinitive κῡρώσειν κῡρώσεσθαι κῡρωθήσεσθαι
participle m κῡρώσων κῡρωσόμενος κῡρωθησόμενος
f κῡρώσουσᾰ κῡρωσομένη κῡρωθησομένη
n κῡρῶσον κῡρωσόμενον κῡρωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκῡ́ρωσᾰ, ἐκῡρωσᾰ́μην, ἐκῡρώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῡ́ρωσᾰ ἐκῡ́ρωσᾰς ἐκῡ́ρωσε(ν) ἐκῡρώσᾰτον ἐκῡρωσᾰ́την ἐκῡρώσᾰμεν ἐκῡρώσᾰτε ἐκῡ́ρωσᾰν
subjunctive κῡρώσω κῡρώσῃς κῡρώσῃ κῡρώσητον κῡρώσητον κῡρώσωμεν κῡρώσητε κῡρώσωσῐ(ν)
optative κῡρώσαιμῐ κῡρώσειᾰς,
κῡρώσαις 		κῡρώσειε(ν),
κῡρώσαι 		κῡρώσαιτον κῡρωσαίτην κῡρώσαιμεν κῡρώσαιτε κῡρώσειᾰν,
κῡρώσαιεν
imperative   κῡ́ρωσον κῡρωσᾰ́τω κῡρώσᾰτον κῡρωσᾰ́των   κῡρώσᾰτε κῡρωσᾰ́ντων
middle indicative ἐκῡρωσᾰ́μην ἐκῡρώσω ἐκῡρώσᾰτο ἐκῡρώσᾰσθον ἐκῡρωσᾰ́σθην ἐκῡρωσᾰ́μεθᾰ ἐκῡρώσᾰσθε ἐκῡρώσᾰντο
subjunctive κῡρώσωμαι κῡρώσῃ κῡρώσηται κῡρώσησθον κῡρώσησθον κῡρωσώμεθᾰ κῡρώσησθε κῡρώσωνται
optative κῡρωσαίμην κῡρώσαιο κῡρώσαιτο κῡρώσαισθον κῡρωσαίσθην κῡρωσαίμεθᾰ κῡρώσαισθε κῡρώσαιντο
imperative   κῡ́ρωσαι κῡρωσᾰ́σθω κῡρώσᾰσθον κῡρωσᾰ́σθων   κῡρώσᾰσθε κῡρωσᾰ́σθων
passive indicative ἐκῡρώθην ἐκῡρώθης ἐκῡρώθη ἐκῡρώθητον ἐκῡρωθήτην ἐκῡρώθημεν ἐκῡρώθητε ἐκῡρώθησᾰν
subjunctive κῡρωθῶ κῡρωθῇς κῡρωθῇ κῡρωθῆτον κῡρωθῆτον κῡρωθῶμεν κῡρωθῆτε κῡρωθῶσῐ(ν)
optative κῡρωθείην κῡρωθείης κῡρωθείη κῡρωθεῖτον,
κῡρωθείητον 		κῡρωθείτην,
κῡρωθειήτην 		κῡρωθεῖμεν,
κῡρωθείημεν 		κῡρωθεῖτε,
κῡρωθείητε 		κῡρωθεῖεν,
κῡρωθείησᾰν
imperative   κῡρώθητῐ κῡρωθήτω κῡρώθητον κῡρωθήτων   κῡρώθητε κῡρωθέντων
active middle passive
infinitive κῡρῶσαι κῡρώσᾰσθαι κῡρωθῆναι
participle m κῡρώσᾱς κῡρωσᾰ́μενος κῡρωθείς
f κῡρώσᾱσᾰ κῡρωσᾰμένη κῡρωθεῖσᾰ
n κῡρῶσᾰν κῡρωσᾰ́μενον κῡρωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκῡ́ρωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative κεκῡ́ρωμαι κεκῡ́ρωσαι κεκῡ́ρωται κεκῡ́ρωσθον κεκῡ́ρωσθον κεκῡρώμεθᾰ κεκῡ́ρωσθε κεκῡ́ρωνται
subjunctive κεκῡρωμένος ὦ κεκῡρωμένος ᾖς κεκῡρωμένος ᾖ κεκῡρωμένω ἦτον κεκῡρωμένω ἦτον κεκῡρωμένοι ὦμεν κεκῡρωμένοι ἦτε κεκῡρωμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκῡρωμένος εἴην κεκῡρωμένος εἴης κεκῡρωμένος εἴη κεκῡρωμένω εἴητον/εἶτον κεκῡρωμένω εἰήτην/εἴτην κεκῡρωμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκῡρωμένοι εἴητε/εἶτε κεκῡρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκῡ́ρωσο κεκῡρώσθω κεκῡ́ρωσθον κεκῡρώσθων   κεκῡ́ρωσθε κεκῡρώσθων
infinitive κεκῡρῶσθαι
participle m κεκῡρωμένος
f κεκῡρωμένη
n κεκῡρωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκῡρώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐκεκῡρώμην ἐκεκῡ́ρωσο ἐκεκῡ́ρωτο ἐκεκῡ́ρωσθον ἐκεκῡρώσθην ἐκεκῡρώμεθᾰ ἐκεκῡ́ρωσθε ἐκεκῡ́ρωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Greek: κυρώνω (kyróno)

References

edit

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κυρόω&oldid=76657050"