κωλύοιντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɔː.ly̌ː.oi̯n.to/ → /koˈly.yn.to/ → /koˈli.in.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kɔː.ly̌ː.oi̯n.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /koˈly.yn.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /koˈly.yn.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /koˈly.yn.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /koˈli.in.do/

Verb

κωλῡ́οιντο • (kōlū́ointo)

1. third-person plural present mediopassive optative of κωλῡ́ω (kōlū́ō)