κόρυθος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kó.ry.tʰos/ → /ˈko.ry.θos/ → /ˈko.ri.θos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kó.ry.tʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈko.ry.tʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈko.ry.θos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈko.ry.θos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈko.ri.θos/

Noun

κόρῠθος • (kóruthos)

1. genitive singular of κόρῠς (kórus)