λέλειφθε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lé.leːpʰ.tʰe/ → /ˈle.liɸ.θe/ → /ˈle.lif.θe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lé.leːpʰ.tʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈle.lipʰ.tʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈle.liɸ.θe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈle.lif.θe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈle.lif.θe/

Verb

λέλειφθε • (léleiphthe)

1. second-person plural perfect middle indicative of λείπω (leípō)