λαπάρην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /la.pá.rɛːn/ → /laˈpa.rin/ → /laˈpa.rin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /la.pá.rɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈpa.re̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈpa.rin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈpa.rin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈpa.rin/

Noun

λᾰπάρην • (lapárēn)

1. accusative singular of λᾰπάρη (lapárē)