λοχάω

Ancient Greek

Etymology

From λόχος (lókhos, “ambush”) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lo.kʰá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /loˈkʰa.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /loˈxa.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /loˈxa.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /loˈxa.o/

Verb

λοχάω • (lokháō)

(transitive) to lie in wait for, waylay, ambush
(intransitive) to lie in wait or ambush
(transitive) to prepare an ambush on (a road etc.)

Conjugation

Present: λοχᾰ́ω, λοχᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λοχᾰ́ω	λοχᾰ́εις	λοχᾰ́ει	λοχᾰ́ετον	λοχᾰ́ετον	λοχᾰ́ομεν	λοχᾰ́ετε	λοχᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	λοχᾰ́ω	λοχᾰ́ῃς	λοχᾰ́ῃ	λοχᾰ́ητον	λοχᾰ́ητον	λοχᾰ́ωμεν	λοχᾰ́ητε	λοχᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	λοχᾰ́οιμῐ	λοχᾰ́οις	λοχᾰ́οι	λοχᾰ́οιτον	λοχᾰοίτην	λοχᾰ́οιμεν	λοχᾰ́οιτε	λοχᾰ́οιεν
	imperative		λόχᾰε	λοχᾰέτω	λοχᾰ́ετον	λοχᾰέτων		λοχᾰ́ετε	λοχᾰόντων
middle/ passive	indicative	λοχᾰ́ομαι	λοχᾰ́ῃ, λοχᾰ́ει	λοχᾰ́εται	λοχᾰ́εσθον	λοχᾰ́εσθον	λοχᾰόμεθᾰ	λοχᾰ́εσθε	λοχᾰ́ονται
	subjunctive	λοχᾰ́ωμαι	λοχᾰ́ῃ	λοχᾰ́ηται	λοχᾰ́ησθον	λοχᾰ́ησθον	λοχᾰώμεθᾰ	λοχᾰ́ησθε	λοχᾰ́ωνται
	optative	λοχᾰοίμην	λοχᾰ́οιο	λοχᾰ́οιτο	λοχᾰ́οισθον	λοχᾰοίσθην	λοχᾰοίμεθᾰ	λοχᾰ́οισθε	λοχᾰ́οιντο
	imperative		λοχᾰ́ου	λοχᾰέσθω	λοχᾰ́εσθον	λοχᾰέσθων		λοχᾰ́εσθε	λοχᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λοχᾰ́ειν				λοχᾰ́εσθαι
participle	m	λοχᾰ́ων				λοχᾰόμενος
	f	λοχᾰ́ουσᾰ				λοχᾰομένη
	n	λοχᾰ́ον				λοχᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: λοχῶ, λοχῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λοχῶ	λοχᾷς	λοχᾷ	λοχᾶτον	λοχᾶτον	λοχῶμεν	λοχᾶτε	λοχῶσῐ(ν)
	subjunctive	λοχῶ	λοχᾷς	λοχᾷ	λοχᾶτον	λοχᾶτον	λοχῶμεν	λοχᾶτε	λοχῶσῐ(ν)
	optative	λοχῴην, λοχῷμῐ	λοχῴης, λοχῷς	λοχῴη, λοχῷ	λοχῷτον, λοχῴητον	λοχῴτην, λοχῳήτην	λοχῷμεν, λοχῴημεν	λοχῷτε, λοχῴητε	λοχῷεν, λοχῴησᾰν
	imperative		λόχᾱ	λοχᾱ́τω	λοχᾶτον	λοχᾱ́των		λοχᾶτε	λοχώντων
middle/ passive	indicative	λοχῶμαι	λοχᾷ	λοχᾶται	λοχᾶσθον	λοχᾶσθον	λοχώμεθᾰ	λοχᾶσθε	λοχῶνται
	subjunctive	λοχῶμαι	λοχᾷ	λοχᾶται	λοχᾶσθον	λοχᾶσθον	λοχώμεθᾰ	λοχᾶσθε	λοχῶνται
	optative	λοχῴμην	λοχῷο	λοχῷτο	λοχῷσθον	λοχῴσθην	λοχῴμεθᾰ	λοχῷσθε	λοχῷντο
	imperative		λοχῶ	λοχᾱ́σθω	λοχᾶσθον	λοχᾱ́σθων		λοχᾶσθε	λοχᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		λοχᾶν				λοχᾶσθαι
participle	m	λοχῶν				λοχώμενος
	f	λοχῶσᾰ				λοχωμένη
	n	λοχῶν				λοχώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

The Epic forms λοχόωσι (lokhóōsi, third plural present active indicative) and λοχόωντες (lokhóōntes, present active participle, masculine nominative plural) are also attested.

Imperfect: ἐλόχᾰον, ἐλοχᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλόχᾰον	ἐλόχᾰες	ἐλόχᾰε(ν)	ἐλοχᾰ́ετον	ἐλοχᾰέτην	ἐλοχᾰ́ομεν	ἐλοχᾰ́ετε	ἐλόχᾰον
middle/ passive	indicative	ἐλοχᾰόμην	ἐλοχᾰ́ου	ἐλοχᾰ́ετο	ἐλοχᾰ́εσθον	ἐλοχᾰέσθην	ἐλοχᾰόμεθᾰ	ἐλοχᾰ́εσθε	ἐλοχᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλόχων, ἐλοχώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλόχων	ἐλόχᾱς	ἐλόχᾱ	ἐλοχᾶτον	ἐλοχᾱ́την	ἐλοχῶμεν	ἐλοχᾶτε	ἐλόχων
middle/ passive	indicative	ἐλοχώμην	ἐλοχῶ	ἐλοχᾶτο	ἐλοχᾶσθον	ἐλοχᾱ́σθην	ἐλοχώμεθᾰ	ἐλοχᾶσθε	ἐλοχῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λοχήσω, λοχήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λοχήσω	λοχήσεις	λοχήσει	λοχήσετον	λοχήσετον	λοχήσομεν	λοχήσετε	λοχήσουσῐ(ν)
active	optative	λοχήσοιμῐ	λοχήσοις	λοχήσοι	λοχήσοιτον	λοχησοίτην	λοχήσοιμεν	λοχήσοιτε	λοχήσοιεν
middle	indicative	λοχήσομαι	λοχήσῃ, λοχήσει	λοχήσεται	λοχήσεσθον	λοχήσεσθον	λοχησόμεθᾰ	λοχήσεσθε	λοχήσονται
middle	optative	λοχησοίμην	λοχήσοιο	λοχήσοιτο	λοχήσοισθον	λοχησοίσθην	λοχησοίμεθᾰ	λοχήσοισθε	λοχήσοιντο
		active			middle
infinitive		λοχήσειν			λοχήσεσθαι
participle	m	λοχήσων			λοχησόμενος
	f	λοχήσουσᾰ			λοχησομένη
	n	λοχῆσον			λοχησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλόχησᾰ, ἐλοχησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλόχησᾰ	ἐλόχησᾰς	ἐλόχησε(ν)	ἐλοχήσᾰτον	ἐλοχησᾰ́την	ἐλοχήσᾰμεν	ἐλοχήσᾰτε	ἐλόχησᾰν
	subjunctive	λοχήσω	λοχήσῃς	λοχήσῃ	λοχήσητον	λοχήσητον	λοχήσωμεν	λοχήσητε	λοχήσωσῐ(ν)
	optative	λοχήσαιμῐ	λοχήσειᾰς, λοχήσαις	λοχήσειε(ν), λοχήσαι	λοχήσαιτον	λοχησαίτην	λοχήσαιμεν	λοχήσαιτε	λοχήσειᾰν, λοχήσαιεν
	imperative		λόχησον	λοχησᾰ́τω	λοχήσᾰτον	λοχησᾰ́των		λοχήσᾰτε	λοχησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλοχησᾰ́μην	ἐλοχήσω	ἐλοχήσᾰτο	ἐλοχήσᾰσθον	ἐλοχησᾰ́σθην	ἐλοχησᾰ́μεθᾰ	ἐλοχήσᾰσθε	ἐλοχήσᾰντο
	subjunctive	λοχήσωμαι	λοχήσῃ	λοχήσηται	λοχήσησθον	λοχήσησθον	λοχησώμεθᾰ	λοχήσησθε	λοχήσωνται
	optative	λοχησαίμην	λοχήσαιο	λοχήσαιτο	λοχήσαισθον	λοχησαίσθην	λοχησαίμεθᾰ	λοχήσαισθε	λοχήσαιντο
	imperative		λόχησαι	λοχησᾰ́σθω	λοχήσᾰσθον	λοχησᾰ́σθων		λοχήσᾰσθε	λοχησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		λοχῆσαι			λοχήσᾰσθαι
participle	m	λοχήσᾱς			λοχησᾰ́μενος
	f	λοχήσᾱσᾰ			λοχησᾰμένη
	n	λοχῆσᾰν			λοχησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἐλλοχάω (ellokháō)
ὑπολοχάω (hupolokháō)