μαρτυρίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mar.ty.rí.uː/ → /mar.tyˈri.u/ → /mar.tiˈri.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mar.ty.rí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mar.tyˈri.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mar.tyˈri.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mar.tyˈri.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mar.tiˈri.u/

Noun

μαρτῠρίου • (marturíou)

1. genitive singular of μαρτύριον (martúrion)