μειλιχίοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /meː.li.kʰí.oi̯s/ → /mi.liˈçi.ys/ → /mi.liˈçi.is/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /meː.li.kʰí.oi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mi.liˈkʰi.ys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mi.liˈçi.ys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mi.liˈçi.ys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mi.liˈçi.is/

Adjective

μειλῐχίοις • (meilikhíois)

1. masculine/neuter dative plural of μειλίχῐος (meilíkhios)