μετέχειν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.té.kʰeːn/ → /meˈte.çin/ → /meˈte.çin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.té.kʰeːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈte.kʰin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈte.çin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈte.çin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈte.çin/

Verb

μετέχειν • (metékhein)

1. present active infinitive of μετέχω (metékhō)