μεταρρυθμιστής

Greek

Etymology

μεταρρυθμ- (metarrythm-, “to reform”) +‎ -ιστής (-istís, “-ist, -er”), religious term is a calque of German Reformator. First attested 1871.

Noun

μεταρρυθμιστής • (metarrythmistís) m (plural μεταρρυθμιστές, feminine μεταρρυθμίστρια)

1. reformer, reformist
2. (religion) follower of the Reformation

Declension

Declension of μεταρρυθμιστής

	singular	plural
nominative	μεταρρυθμιστής •	μεταρρυθμιστές •
genitive	μεταρρυθμιστή •	μεταρρυθμιστών •
accusative	μεταρρυθμιστή •	μεταρρυθμιστές •
vocative	μεταρρυθμιστή •	μεταρρυθμιστές •

Related terms

• see: μεταρρυθμίζω (metarrythmízo, “to reform”)