μονολεκτικός

Greek

Adjective

μονολεκτικός • (monolektikós) m (feminine μονολεκτική, neuter μονολεκτικό)

1. (grammar) monolectic

Declension

Declension of μονολεκτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονολεκτικός •	μονολεκτική •	μονολεκτικό •	μονολεκτικοί •	μονολεκτικές •	μονολεκτικά •
genitive	μονολεκτικού •	μονολεκτικής •	μονολεκτικού •	μονολεκτικών •	μονολεκτικών •	μονολεκτικών •
accusative	μονολεκτικό •	μονολεκτική •	μονολεκτικό •	μονολεκτικούς •	μονολεκτικές •	μονολεκτικά •
vocative	μονολεκτικέ •	μονολεκτική •	μονολεκτικό •	μονολεκτικοί •	μονολεκτικές •	μονολεκτικά •

Related terms

• πολυλεκτικός (polylektikós, “polylectic”)

See also

• περιφραστικός (perifrastikós, “periphrastic”)