μονοπάτι
Greek edit
Etymology edit
From Byzantine Greek μονοπάτιον (monopátion), from Ancient Greek μόνος (mónos, “alone”) + πατέω (patéō, “to walk”).
Noun edit
μονοπάτι • (monopáti) n (plural μονοπάτια)
- path, footpath, trail
- Coordinate term: (goat track) κατσικόδρομος (katsikódromos)
Declension edit
declension of μονοπάτι
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μονοπάτι • | μονοπάτια • |
| genitive | μονοπατιού • | μονοπατιών • |
| accusative | μονοπάτι • | μονοπάτια • |
| vocative | μονοπάτι • | μονοπάτια • |
Related terms edit
- see: περπατάω (perpatáo, “to walk”)
Descendants edit
- → Aromanian: munupati
Further reading edit
- μονοπάτι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.