ξυμφέροντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksym.pʰé.ron.ta/ → /ksymˈɸe.ron.ta/ → /ksimˈfe.ron.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksym.pʰé.ron.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksymˈpʰe.ron.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksymˈɸe.ron.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksymˈfe.ron.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksimˈfe.ron.da/

Participle

ξυμφέροντᾰ • (xumphéronta)

1. inflection of ξυμφέρων (xumphérōn):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative plural