ολομόναχος

Greek

Adjective

ολομόναχος • (olomónachos) m (feminine ολομόναχη, neuter ολομόναχο)

1. (intensive adjective) completely alone, isolated

   Synonym: απομόναχος (apomónachos)

Declension

Declension of ολομόναχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ολομόναχος •	ολομόναχη •	ολομόναχο •	ολομόναχοι •	ολομόναχες •	ολομόναχα •
genitive	ολομόναχου •	ολομόναχης •	ολομόναχου •	ολομόναχων •	ολομόναχων •	ολομόναχων •
accusative	ολομόναχο •	ολομόναχη •	ολομόναχο •	ολομόναχους •	ολομόναχες •	ολομόναχα •
vocative	ολομόναχε •	ολομόναχη •	ολομόναχο •	ολομόναχοι •	ολομόναχες •	ολομόναχα •

Further reading

• “ολομόναχος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998