πένεσθαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pé.nes.tʰai̯/ → /ˈpe.nes.θɛ/ → /ˈpe.nes.θe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.nes.tʰai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.nes.tʰɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.nes.θɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.nes.θe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.nes.θe/

Verb

πένεσθαι • (pénesthai)

1. present middle infinitive of πένομαι (pénomai)